Toen de soefidichter en mysticus Mevlana Djelaloddin Roemi op 17 december 1273 stierf, volgden joden, Grieken, Armeense christenen en Turkse en Arabische moslims de begrafenisstoet en eerden ze Roemi in de geest van oecumene die Roemi en de draaiende derwisjen nog steeds omringt.
Voor Sipko den Boer was dit het uitgangspunt voor een programma met muziek en soefigedichten ter gelegenheid van de jaarlijkse retraite van Stichting Soefi Contact. Het omvat een voordracht over muziek en soefisme, voorbeelden van soefigedichten waar muziek, muzikanten en muziekinstrumenten in voorkomen, afgewisseld met klassiek Ottomaanse muziek.
Luitspeler Alexandros Papadimitrakis en fluitspeler Yannis Economou zullen een aantal composities ten gehore brengen op de ‘ud en de ney, uit de Ottomaanse klassieke muziektraditie, met herkenbare Armeense, Griekse, Turkse en Arabische invloeden. Alexandros volgt het Master Programma Turkse Muziek aan de Rotterdamse Academie voor Wereldmuziek en Dans (Codarts) en Yannis studeert Artistic Research aan de Universiteit van Leiden.
Een bijzonder concert met voordrachten uit het werk van Roemi en Hafez door Sipko den Boer als eerbetoon aan de geest van vriendschap en vrede.
Bij de begrafenis
[…] Toen ze het lichaam van Mevlana naar buiten hadden gebracht, ontblootte rijk en arm, groot en klein het hoofd. Werkelijk alle mannen, vrouwen en kinderen waren aanwezig en zij maakten een ophef die leek op die van de wederopstanding. Iedereen huilde en de meeste mannen liepen naakt, ze schreeuwden het uit en scheurden hun kleding. Alle religieuze gemeenschappen waren vertegenwoordigd met hun religieuze- en wereldse leiders, waaronder de christenen, de joden, de Grieken, de Arabieren en de Turken. Allemaal liepen ze volgens eigen gebruiken mee in de processie terwijl ze hun geschriften hoog hielden. Ze droegen verzen voor uit de psalmen van David, de Thora, het evangelie, en ze weeklaagden. Ondertussen waren de moslims niet in staat om ze met hun stokken en zwaarden weg te jagen. Ze konden deze groep niet weg krijgen en er ontstond grote onrust. Dit nieuws bereikte de sultan. De meest vooraanstaande monniken en priesters werden bijeengeroepen en er werd hen gezegd: ‘Wat hebben jullie te zoeken bij deze gebeurtenis? Deze vorst van het geloof is onze leider, imam en gids’. Zij antwoordden: Wij zijn gekomen om door zijn heldere uitleg de waarheid van Mozes, de waarheid van Jezus en alle profeten te begrijpen, en wij zagen in hem het voorbeeld van de volmaakte profeten, waarover we lazen in onze heilige geschriften. Net zoals jullie moslims Mevlana de Mohammed van jullie tijd noemen, zo herkennen wij in hem de Mozes en Jezus van onze tijd. Wij bewonderen hem net zo als jullie en wij zijn hem net zo toegewijd. Wij zijn een duizend maal meer zijn dienaren en volgelingen.
Uit: Manaqib al ‘Arefin