Op vrijdag 29 november 2024 kwamen we samen in de zaal van het soefi centrum aan de Anna Paulownastraat 78 in Den Haag in een warme en inspirerende sfeer voor de thema-avond ‘De gastvrijheid van het hart,’ waar Roemi’s gedicht ‘De Herberg’ centraal stond. Het was een avond vol muziek, poëzie, en reflectie die niet alleen het hart raakte, maar ook de verbeelding prikkelde.
Een avond om te koesteren
De zaal vulde zich al vroeg met een verwachtingsvolle energie. Onder de aanwezigen bevonden zich trouwe bezoekers, nieuwsgierigen die voor het eerst met Roemi’s werk kennismaakten, en liefhebbers van muziek en poëzie. Samen verkenden we de universele boodschap van gastvrijheid — niet alleen naar anderen, maar ook naar de emoties en ervaringen die zich dagelijks in ons innerlijke leven aandienen.
Roemi’s woorden uit ‘De Herberg’ riepen ons op om alle gevoelens, positief of negatief, te verwelkomen als gasten. Deze boodschap resoneerde sterk in de liederen en muziek die die avond werden uitgevoerd. Samen met mijn levenspartner Saki Lee en Cengiz Arslanpay, brachten we nummers die de thematiek verder verdiepten. De afwisseling tussen zang, gedichten en korte reflecties maakte dat iedereen op zijn eigen manier betrokken raakte.
Publieksreacties
De reacties van het publiek waren hartverwarmend. Een van de bezoekers schreef ons achteraf:
“Ik heb die avond erg genoten van de muziek, de muziekteksten, de zang van u, uw partner Saki Lee en Cengiz. Ik vroeg mij af of u vaker samen zingt, en of het dan voor mij / ons mogelijk is om daar weer bij te kunnen zijn?”
Deze woorden vatten precies samen wat deze avond voor ons betekent: het scheppen van een ruimte waarin mensen geraakt worden, zich welkom voelen, en verlangen naar meer verbinding. Het doet ons enorm goed te horen dat de muziek en teksten zo’n diepe indruk hebben gemaakt.
Het thema: ‘De Herberg’
Roemi’s gedicht fungeerde als leidraad voor de avond. “De Herberg” is een uitnodiging tot introspectie en acceptatie. Het herinnert ons eraan dat elke emotie, of die nu vreugdevol of pijnlijk is, ons iets kan leren. Deze universele boodschap, geworteld in Roemi’s spirituele wijsheid, vonden we ook terug in de muziekstukken die speciaal voor deze avond waren geselecteerd. Het publiek werd uitgenodigd om met elkaar in gesprek te gaan over hoe gastvrijheid — zowel innerlijk als naar anderen toe — vorm krijgt in ons dagelijks leven.
Saki Lee zong het lied “Something opens our wings”, geïnspireerd op het volgende Roemi kwatrijn:
De wijn die de vleugels en veren van de zielenvogel opent,
Bevrijdt de ziel van verveling en leegte.
Liefde is de schenker, en de geliefden worden tot de rand gevuld.
Die wijn draagt het zegel van liefde, en is daarom toegestaan voor ons.
Kwatrijn F. 1078
Cengiz Arslanpay zong het lied “Vucud Ikliminin” en begeleidde ik hem daarbij op de Lavta, de Istanboel luit. Dit zijn de vertaalde woorden van het gezongen kwatrijn:
“U bent de meester van de herberg binnen in mijn wezen,
Degene die mijn pijn verzacht en me laat rusten.
U bent de ziel die dit vermoeide lichaam draagt,
Degene die mijn pijn verzacht en me laat rusten.”
Een bijzondere samenwerking
Voor de muzikale invulling werkten we samen als team. Het samenspel tussen zang en instrumenten versterkte niet alleen de sfeer, maar bracht ook een extra dimensie aan de woorden van Roemi. Veel bezoekers vroegen ons of we vaker optreden en of er toekomstige evenementen gepland staan. Hieruit blijkt dat avonden als deze niet alleen een moment van inspiratie bieden, maar ook een blijvende behoefte aan verdieping en verbinding aanwakkeren.
Vooruitblik
We zijn dankbaar voor de warmte en betrokkenheid die deze avond kenmerkte. Het is duidelijk dat de boodschap van Roemi leeft en mensen raakt, ongeacht hun achtergrond. Op basis van de enthousiaste reacties kijken we uit naar nieuwe mogelijkheden om dergelijke avonden te organiseren.
Mocht u belangstelling hebben om een toekomstige avond bij te wonen, houdt u dan vooral onze website en nieuwsbrieven in de gaten. Wie weet zien we elkaar snel weer om samen muziek, poëzie en bezinning te beleven!
Met een open hart,
Sipko den Boer