In de weidse oceaan van het leven, worden we soms geleid naar bijzondere ankerplaatsen die ons pad verlichten en ons hart verwarmen. Voor mij waren deze ankerplaatsen twee buitengewone zielen: Ina Schlingemann en Just O’Breen, mijn therapeuten en gidsen op de reis van zelfontdekking.
Het begon allemaal met een ogenschijnlijk willekeurige zoektocht in de Gouden Gids, waar een advertentie mijn aandacht trok te midden van vele andere. Deze advertentie leidde me naar de praktijk van Ina Schlingemann, waar ik eigenzinnig werd verwelkomd, maar met open armen en veel begrip. Haar warmte, professionaliteit, analytische aanpak en heldere geest maakten van onze individuele sessies een bron van groei en inzicht. Ina moedigde mij aan om naast het opruimwerk en het werken aan doelen, mijn eigen pad van spirituele ontwikkeling te verkennen, niet zozeer omdat ze specifiek verbonden was met het Tibetaans Boeddhisme, maar omdat ze overtuigd was van het belang van een spiritueel leven in het proces van heling. Hoewel ze ook kennis had van de soefi-traditie en een tijd de boekentafel heeft verzorgd tijdens bijeenkomsten van de soefi-orde, lag haar persoonlijke focus toch voornamelijk op het boeddhisme. Na haar pensionering bleef ze een bron van inspiratie voor velen, met bijeenkomsten bij haar thuis voor boeddhistische dansen.
Later voegde Just O’Breen zich bij ons, en zijn unieke energie en wijsheid brachten een nieuwe dimensie aan ons werk. Naast zijn werk als therapeut gaf Just ook trainingen over verhoortechnieken bij de politie, waarbij hij zijn expertise en inzichten op het gebied van communicatie en empathie deelde. Zijn vermogen om een veilige en ondersteunende omgeving te creëren was inspirerend. Hij leerde ons om naar elkaar te luisteren met openheid en mededogen, en om elkaar te ondersteunen op onze individuele reizen naar zelfontdekking.
Wat deze ervaring nog specialer maakte, was het feit dat er ook na het afronden van de therapie nog een tijdje contact bleef, waarin de gelijkwaardigheid weer hersteld werd. Deze fase benadrukte de menselijkheid van onze band en de oprechte wens om te blijven delen en ondersteunen, zelfs nadat de formele sessies waren beëindigd.
Hoewel ze niet meer fysiek bij ons zijn, draag ik de lessen die ik van hen heb geleerd en de groei die ik dankzij hen heb doorgemaakt, voor altijd met me mee. Hun wijsheid en liefde leven voort in de harten van degenen die ze hebben aangeraakt, en ik ben oneindig dankbaar voor de tijd die ik met hen heb mogen doorbrengen. Heel toepasselijk stond op de rouwkaart van Ina William Blake’s tekst: “If the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite.”
Laat dit een eerbetoon zijn aan Ina Schlingemann en Just O’Breen, twee buitengewone zielen die mijn leven hebben verrijkt en verlicht.
Met diepe waardering en een oneindige hoeveelheid liefde,
Sipko den Boer