In onze zoektocht naar betekenis en begrip van het leven, komen we soms mensen tegen die een diepgaande impact hebben op onze reis. Voor mij was zo’n persoon Hidayatbee Teunissen – De Kleermaeker, een toegewijd lid van de soefi-beweging wiens nalatenschap van wijsheid en toewijding nog steeds voortleeft in de harten van degenen die haar gekend hebben.
Het begon allemaal toen ik, achter in de twintig, het boek “Het Innerlijk Leven” van Hazrat Inayat Khan ontdekte. In dit boek vond ik een diepgaand begrip van het innerlijke leven en antwoorden op existentiële vraagstukken die me al lang bezighielden. Geïnspireerd door deze inzichten, begon ik mijn spirituele zoektocht en bezocht verschillende groepen en gemeenschappen die actief waren op het gebied van levensbeschouwing en geloof.
Na vele omzwervingen bracht mijn zoektocht me op een dag naar het soefi-centrum in Den Haag. Het was een moment van thuiskomen toen ik voor het eerst de warme en uitnodigende sfeer van de soefi-gemeenschap ervoer. Daar ontmoette ik Hidayatbee, een grote, stevige, hardwerkende, praktische vrouw met een no-nonsense mentaliteit, die bekend stond om haar vastberadenheid en rechtvaardigheid, maar tegelijkertijd ook vriendelijk en devotioneel was.
Hidayatbee was eigenlijk de eerste persoon met wie ik contact maakte in het soefi-centrum. Haar gastvrije en toegankelijke aard maakte meteen een diepe indruk op me, en ik voelde me meteen thuis in haar aanwezigheid. Haar veelzijdigheid bleek uit de verschillende taken die ze op zich nam in het soefi-centrum, van het beheren van het secretariaat, de regelzaken voor de zomerschool tot het bemensen van de boekentafel op de zondagen. Ze bracht hele werkdagen door op het soefi-centrum. Dit getuigt van haar toewijding aan de gemeenschap en haar bereidheid om zichzelf in te zetten voor het welzijn van anderen.
Ik wilde me verder verbinden met de soefi-beweging, maar zocht naar een manier die bij mij paste. Toen ik tegen Hidayatbee zei dat ik wel klusjes wilde doen voor het centrum, reageerde ze enthousiast. Ameen Carp, de centrumleider, kwam vervolgens naar me toe om te zeggen dat ze iemand zochten om de kelder op te ruimen, waar boeken opgeslagen lagen op plekken waar niemand meer bij kon. Ik ben toen een aantal weken bezig geweest met opruimen, en toen ik klaar was vond Hidayatbee dat ik daar wel voor beloond mocht worden. Ze vond het maar niets om mensen kosteloos aan het werk te zetten. Ze is daar toen voor mij achteraan gegaan!
In de tijd die ik met Hidayatbee heb doorgebracht, heb ik veel geleerd over de essentie van het soefisme en de kracht van het innerlijke leven. Haar nederigheid, vastberadenheid, vriendelijkheid, devotionele aard en no-nonsense mentaliteit waren een bron van troost en inspiratie voor mij, en haar herinnering blijft voortleven als een helder licht op mijn spirituele pad.
Hoewel Hidayatbee niet meer fysiek bij ons is, zijn haar lessen en haar geest nog steeds levendig aanwezig in de harten en geesten van degenen die ze heeft gekend. Haar nalatenschap van liefde, wijsheid, toewijding en no-nonsense mentaliteit zal altijd voortleven in de soefi-gemeenschap en in de levens van degenen die haar hebben gekend.