Thuiskomen in stilte: Een herinnering aan Ameen

In een knusse bovenkamer, gehuld in de warme gloed van een doordeweekse lenteavond, verzamelde zich een kleine groep rond de tafel. Dit was geen gewone meditatieklas; dit was een bijeenkomst geleid door Ameen Carp, waar het soeficentrum diende als zowel een spirituele oase als zijn eigen woonhuis. De sfeer was doordrongen van een gevoel van thuiskomen, alsof de muren fluisterden van vertrouwdheid en geborgenheid. Ameen, met zijn kalme en liefdevolle uitstraling, leidde ons met subtiel maar onmiskenbaar leiderschap. Zijn aandacht was niet opdringerig, maar eerder zorgzaam en oprecht geïnteresseerd in elk individu dat zich rond de tafel verzamelde. Hij nam ons mee op een reis door het seizoen, zijn woorden doordrenkt met liefde terwijl hij de bloeiende kastanjebomen beschreef, hun takken getooid met de zachte kaarsen van lenteleven.

Op een heel natuurlijke manier leidde hij ons zo in een vorm van meditatie door het aansteken van een kaars en door de blik daarop te vestigen. Bij kaarsmeditatie wordt gemediteerd door te focussen op een kaarsvlam. Het is een eenvoudige vorm van meditatie doordat je jezelf kunt concentreren op een vast punt. Het lastige aan deze meditatietechniek is dat het moeilijk kan zijn om je ogen gericht te houden op de kaars. Als je echter een beetje oefent, zul je zien dat je er steeds beter in wordt en dat het een opmaat is naar andere vormen van meditatie.

Ameens kalme begeleiding bracht ons in een staat van ontspanning terwijl we onze blik op de dansende vlam richtten. Bij kaarsmeditatie wordt de eenvoud van het observeren van een fysiek object zoals een kaarsvlam gezien als een poort naar diepere meditatieve staten. Hoewel het in het begin uitdagend kan zijn om de rusteloosheid van de geest te temmen en de aandacht gericht te houden, biedt de kaars een tastbaar ankerpunt om steeds terug te keren naar het hier en nu. Met elke ademhaling leken de zorgen van de dag langzaam te vervagen, terwijl we ons overgaven aan de kalmerende cadans van de vlam.

Na de serene stilte van de kaarsmeditatie vulde Ameen de ruimte met de diepe wijsheid van de Gathekas van Hazrat Inayat Khan. Met een zachte stem las hij voor uit de tijdloze geschriften van deze spirituele leraar, waarin de diepere mysteries van het leven en de menselijke ervaring werden verkend. Terwijl de woorden van Hazrat Inayat Khan resonantie vonden in de stilte van de kamer, leek het alsof elke zin een nieuw venster opende naar inzicht en begrip. Het was een moment van verbinding met eeuwenoude wijsheden, verweven met de hedendaagse ervaringen van het leven.

Het is niet de bedoeling om je terug te trekken in afzondering of de hele dag stil te zitten: het idee is dat je door contemplatie geïnspireerd raakt en vooruitgang boekt in elk aspect van het leven. Op die manier bewijs je dat contemplatie een kracht is die helpt om alle moeilijkheden die op ons pad komen te doorstaan.

Het leven van de soefi kan in een paar woorden worden uitgelegd. Er zijn vele aspecten van het leven van een soefi, maar het grootste thema is openstaan voor vriendschap, wat tot uiting komt in de vorm van tolerantie en vergevingsgezindheid, en in de vorm van dienstbaarheid en vertrouwen. Hoe je dat centrale thema ook uitdrukt, het constante verlangen is om liefde te betonen voor de mensheid en een vriend van allen te zijn.