In de wereld van het soefisme, waar mystiek en spiritualiteit samenkomen, worden ontmoetingen beschouwd als heilige momenten waarin de aanwezigheid van God voelbaar is. De mystieke teksten en gedichten weerspiegelen vaak deze diepe verbinding tussen mens en God, en tussen mensen onderling. Laten we de betekenis verkennen van een tekst en gedicht uit deze traditie, die ons uitnodigen tot introspectie en contemplatie.
Omwille van Mij
De wereld bestaat opdat twee vrienden
omwille van God elkaar
van aangezicht tot aangezicht ontmoeten
en ver bij wispelturigheid en begeerte vandaan blijven.
– Sjams van Tabriz (Uit: Waar twee oceanen samenkomen)
Ontmoetingen omwille van God
De woorden “Omwille van Mij” brengen ons naar het hart van de soefi-traditie, waar ontmoetingen worden beschouwd als een kans om de aanwezigheid van God te ervaren. De tekst vertelt ons dat de wereld bestaat zodat twee vrienden elkaar kunnen ontmoeten, niet gedreven door wispelturigheid of begeerte, maar puur uit liefde voor God. Deze ontmoetingen zijn doordrenkt van spiritualiteit en diepgang, waarbij de deelnemers elkaar respectvol benaderen, zich bewust van de goddelijke aanwezigheid die tussen hen in staat.
De symboliek van het ontmoeten
In de traditie van de Mevlevi-soefi’s wordt het begrip “moqâbala” (de derwisj ceremonie van het wervelen)) gebruikt om deze ontmoetingen te beschrijven. Het verwijst naar het moment waarop mensen elkaar van aangezicht tot aangezicht ontmoeten, een ceremonie die diep doordrenkt is van symboliek en spiritualiteit. Tijdens deze ontmoetingen buigen de deelnemers (semazens) respectvol naar elkaar, waarbij ze de eigenschappen van God in elkaar weerspiegeld zien. Het is een moment van diepe verbondenheid en spirituele groei, waarbij de grenzen van het ego vervagen en de liefde voor God centraal staat.
Die koning maakte een spiegel voor zichzelf
zodat hij daarin zijn eigen eigenschappen kon zien.
De mens is de goddelijke spiegel
waarin God met zijn namen en eigenschappen zichtbaar is.
– Divane Mehmed Chelebi
De weg van transformatie
Het gedicht van Divane Mehmed Chelebi voert ons mee op een reis door de diepten van de spirituele transformatie. De symboliek van de dervishkleding, de ceremonie van het wervelen en de ontmoeting met de Geliefde onthullen de geheimen van de spirituele weg. Het roept ons op om ons ego te laten sterven, ons zelf volledig uit te wissen, zodat we de ware aard van onze ziel kunnen ontdekken en de nabijheid van God kunnen ervaren.
Conclusie
De wereld van het soefisme is doordrenkt van diepe symboliek en mystieke wijsheid. Het nodigt ons uit om onze innerlijke reis te maken, onze harten te openen voor de aanwezigheid van God en elkaar lief te hebben omwille van Hem. In ontmoetingen van hart tot hart vinden we de ware essentie van het leven, waar liefde, compassie en spirituele groei bloeien. Moge we ons laten leiden door deze diepe wijsheid en streven naar een leven dat doordrenkt is van goddelijke liefde en verbondenheid met elkaar.