Het project Music of Life organiseert maandelijks op de zondagmiddag benefietconcerten met als doel: het ontwaken van het bewustzijn dat we met elkaar verbonden zijn, voorbij de grenzen van ras, sociale klasse, cultuur, religie en het ego. Het is onze wens door muziek en artistieke expressie inspiratie, verbinding en empathie in de wereld te brengen. Klik hier voor een interview met Nieuwe Maan verslaggever Habib Habib.
Wil er een verandering in de samenleving optreden, dan vraagt dat om een manier van samenwerken die een verschuiving teweegbrengt; van een werkelijkheid beheerst door angst, schuld, regels, toezicht, eenzijdigheid van bestuur, systemen en leiderschap, naar een werkelijkheid waarin talenten, vrijgevigheid, overvloed, sociale samenhang, eigen verantwoordelijkheid, gemeenschapszin en betrokkenheid een belangrijke rol spelen. Zo’n verschuiving vindt plaats als je met elkaar praat over datgene waarvoor je je verantwoordelijk voelt, en samen de mogelijkheden die er zijn verkent. Leiders hebben daarbij met name de volgende rol: 1. Zorgen dat er verschuiving optreedt in de context van het samenkomen; 2. het gesprek op gang brengen door het stellen van krachtige vragen; 3. luisteren in plaats van sturen, stokpaardjes berijden of met pasklare antwoorden op de proppen komen.
Het is een teken van innige vriendschap
als woorden ongehinderd uit het hart kunnen stromen.
De stroom blokkeert
als deze innige verbondenheid ontbreekt.
Hoe kan het hart nog langer bitter zijn
wanneer het de zoetelief heeft gezien?
Hoe kan de nachtegaal zich stilhouden
wanneer hij de roos aanschouwt?
als woorden ongehinderd uit het hart kunnen stromen.
De stroom blokkeert
als deze innige verbondenheid ontbreekt.
Hoe kan het hart nog langer bitter zijn
wanneer het de zoetelief heeft gezien?
Hoe kan de nachtegaal zich stilhouden
wanneer hij de roos aanschouwt?
Spiritueel activisme gaat uit van een visie op sociale verandering die authenticiteit en sociale en ecologische verbondenheid onderstreept. We geven context aan gastvrijheid waarbij iedereen tot zijn recht komt en maken gebruik van de talenten van mensen die anders op de achtergrond zouden blijven. Zo kan iedereen een steentje bijdragen aan de cultuur van de stad. Daarmee draaien we in wezen oorzaak en gevolg om. Als je ervan uitgaat dat burgers hun leiders en kinderen hun ouders maken en dat een optreden of uitvoering wordt bepaald door het publiek, dan zie je dat je een rol te vervullen hebt en dat je niet anders kunt dan je inzetten.
Dit gaat misschien niet altijd op, maar het is wel een goed uitgangspunt.
Begin bij jezelf
Als je ergens verantwoordelijk voor voelt, zeg je eigenlijk dat je bereid bent je in te zetten voor het welzijn van het geheel zonder daar iets voor terug te verwachten. Over het algemeen gaat men ervan uit dat je je als je de samenleving wilt veranderen, moet richten op de grote systemen, dat je betere leiders nodig hebt, dat je duidelijke doelstellingen moet hebben, dat er meer controle moet zijn en dat een en ander vlug en op grote schaal moet gebeuren. Wat we voor ogen hebben is dat individuele transformatie leidt tot een verandering in de gemeenschap. We hebben ontdekt dat er een transformatie optreedt als je kijkt naar de manier waarop we bij elkaar komen, naar de context waarin die bijeenkomsten plaats vinden, als je erop gericht bent de juiste vragen boven tafel te krijgen, als je kiest voor diepgang in plaats van snelheid en voor verbondenheid in plaats van omvang. Volgens mij kan je door probleemoplossing wel dingen verbeteren, maar daarmee pak je de oorzaak van de dingen niet aan.Talenten, vrijgevigheid en overvloed
Wil er een verandering in de samenleving optreden, dan vraagt dat om een manier van samenwerken die een verschuiving teweegbrengt; van een werkelijkheid beheerst door angst, schuld, regels, toezicht, eenzijdigheid van bestuur, systemen en leiderschap, naar een werkelijkheid waarin talenten, vrijgevigheid, overvloed, sociale samenhang, eigen verantwoordelijkheid, gemeenschapszin en betrokkenheid een belangrijke rol spelen. Zo’n verschuiving vindt plaats als je met elkaar praat over datgene waarvoor je je verantwoordelijk voelt, en samen de mogelijkheden die er zijn verkent. Leiders hebben daarbij met name de volgende rol: 1. Zorgen dat er verschuiving optreedt in de context van het samenkomen; 2. het gesprek op gang brengen door het stellen van krachtige vragen; 3. luisteren in plaats van sturen, stokpaardjes berijden of met pasklare antwoorden op de proppen komen.