De kikkererwt in de pan…

Kijk naar de kikkererwt in de pan, hoe ze opspringt als ze het vuur voelt. onder het koken komt ze voortdurend naar boven en roept: “Waarom zetten jullie me op het vuur? Waarom keren jullie me ondersteboven terwijl jullie me toch kochten?” De huisvrouw blijft haar onderduwen met de pollepel. “Nee!”, zegt ze. “Braaf koken nu en niet wegspringen bij degene die het vuur maakt. Ik kook je niet omdat ik een hekel aan je heb, maar omdat je zo op smaak komt, voedzaam wordt en vermengd raakt met de essentiële geest. Je wordt niet aan deze kwelling blootgesteld omdat je veracht wordt. toen je nog groen en vers was, dronk je water in de tuin. Dat was omwille van dit vuur. Nu is pijn je gast. Verzorg hem goed opdat hij je als hij naar huis terugkeert, dankt voor je gastvrijheid en in tegenwoordigheid van de vorst over je vrijgevigheid vertelt. Je hebt in de aardse tuin gelachen, maar nu ben je de roos van de tuin van de geest en het spirituele oog. Je maakte deel uit van de tuin van water en klei maar nu ben je tot voedsel geworden dat de levenden in zich op kunnen nemen. Word tot voedsel en sterk onze gedachten. Je was een slapjanus, wordt nu een leeuw in de rimboe. Je kwam in het begin voort uit Gods eigenschappen. Ga nu rap en snelvoetig weer op in Zijn eigenschappen. Je bent voortgekomen uit wolk, zon en lucht, toen kreeg je diverse eigenschappen en steeg op naar de hemel. Je kwam neer als regen en hitte. Je gaat weer op in de goede eigenschappen van God. Je maakte deel uit van zon, wolken en sterren. Je bent ziel, daad, spraak en gedachten geworden. De karavaan van de geest daalt onophoudelijk uit de hemel neer om hier beneden rond te trekken en dan terug te keren. Als je hart zich doordat je het bittere hebt leren kennen heeft gevuld met bloed, kun je aan verbittering ontsnappen.”