Wat denken die mensen nou eigenlijk dat vriendschap met God is?
Denk je nou werkelijk dat vriendschap met deze God,
die hemel en aarde gemaakt heeft
en dit heelal heeft laten ontstaan,
zo makkelijk is,
dat je gewoon voor hem gaat zitten
en praat en luistert?
Denk je dat dit een soort voedseluitdeling is,
waar je aanschuift,
je soep naar binnenwerkt
en weer vertrekt?
(Maqalat-e Sjams I, 236:24, 237:1-3)
