Welkom bij onze reis door de fascinerende wereld van de Mevlevi-derwisjen en hun unieke eetcultuur. Terwijl we ons verdiepen in de rijke geschiedenis en tradities van deze mystieke orde, zullen we ontdekken hoe hun culinaire gewoonten een essentieel onderdeel vormen van hun spirituele levensstijl. Van symbolische maaltijden tot de diepere betekenis achter hun eetpraktijken, nodigen we je uit om samen met ons deze intrigerende reis te maken door de smaken en rituelen die de Mevlevi-derwisjen verbinden met hun spirituele erfenis. Laat ons samen afdalen in de keuken van de draaiende derwisjen en proeven van de unieke smaken die deze mystieke gemeenschap kenmerken.
De tafelgebeden, ook wel bekend als “sohbet-i esma” of “esma-i hüsna,” spelen een essentiële rol in de eetcultuur van de Mevlevi-derwisjen, een mystieke en spirituele orde binnen de soefitraditie. Deze gebeden zijn meer dan alleen een rituele handeling; ze vormen een diepgaande verbinding tussen het materiële en het spirituele, en ze dienen als een manier om dankbaarheid en respect te tonen voor het goddelijke, evenals voor het voedsel dat genoten wordt.
Binnen de Mevlevi-traditie wordt eten niet alleen beschouwd als een fysieke noodzaak, maar ook als een spirituele daad. Tijdens de maaltijden komen de derwisjen samen om niet alleen hun lichamen te voeden, maar ook hun zielen. De tafelgebeden weerspiegelen deze diepere betekenis en transformeren de maaltijd in een spirituele ervaring.
Tijdens het tafelgebed richten de Mevlevi-derwisjen hun aandacht op de “esma-i hüsna” – de schone namen van God. Dit zijn de verschillende attributen en eigenschappen die worden toegeschreven aan God in de islamitische traditie. Terwijl ze deze namen reciteren, overdenken de derwisjen de betekenis ervan en richten ze hun harten op de goddelijke aanwezigheid.
Het tafelgebed begint vaak met het noemen van de naam van God en het uiten van dankbaarheid voor het ontvangen voedsel. De derwisjen herinneren zich de zegeningen van het goddelijke en erkennen dat het voedsel dat voor hen ligt een geschenk is van het hogere. Ze erkennen ook de afhankelijkheid van God en tonen nederigheid in het ontvangen van dit geschenk.
Tijdens het tafelgebed wordt er ook aandacht besteed aan de gemeenschap en het delen van voedsel. Het delen van maaltijden wordt gezien als een daad van broederschap en solidariteit, waarbij de Mevlevi-derwisjen hun band met elkaar versterken.
Al met al vormen de tafelgebeden een integraal onderdeel van de eetcultuur van de Mevlevi-derwisjen, die diep geworteld is in spiritualiteit, dankbaarheid en gemeenschap. Deze gebeden herinneren de derwisjen eraan dat eten niet alleen een fysieke handeling is, maar ook een mogelijkheid biedt voor spirituele groei en verbondenheid met het goddelijke. Hieronder enkele voorbeelden van gebeden die gezegd worden voor- en na de maaltijden.
Wij zijn soefi’s die op weg zijn,
eet en drink
de zegeningen van de Koning.
O God, maak dat deze beker,
deze tafel vereeuwigd worden.
(Mâ sufiyân rahim, mâ tabl-e khwâr shahim.
Pâyanda dâr ya rabb, in kâseh ra -o- khwân ra.)
Uit ghazal F. 186, regel 11
O God, schenk Uw vergeving
aan de gastheer
die ons voor deze maaltijd heeft uitgenodigd
en aan hen die geholpen hebben
bij de bereiding en het opdienen,
omwille van Mohammed en zijn nageslacht,
O allerhoogste, genadevolle en vrijgevige Heer.
[Manâqib al-‛Arefîn II, blz. 1030]
Geloofd zij God! God zij dank!
Moge de tafelhouder
door God aanvaard worden
door de adem van onze meester Mevlana,
door het voortreffelijke geheim van Sjams-e Tabriz
en het geheim van Atesjbaz-e Wali.
Laten we Hoe zeggen, Hoeoeoeoeoeoe.