Enkele jaren geleden bevond ik me in een fase van mijn leven waarin loslaten een centrale rol speelde. Het was een tijd van introspectie, van zoeken naar betekenis te midden van verandering en vergankelijkheid. In die periode nam ik deel aan een weekend seminar met het thema ‘Leven met sterven’. Het klinkt wellicht zwaar, maar juist daar vond ik een onverwachte bron van kracht: humor.
Gedurende die bijzondere dagen werden we ondergedompeld in meditatie- en schrijfoefeningen. Eén oefening in het bijzonder raakte me diep. We kregen de opdracht om op tien aparte kaartjes de dingen te schrijven die voor ons het meest waardevol waren. Vervolgens werden we begeleid in meditaties waarbij we telkens een kaartje met iets waardevols moesten wegdoen, alsof we afscheid namen van datgene wat ons dierbaar was.
Aan het einde van deze oefening hield ik twee kaartjes over, met ‘muziek luisteren’ en ‘humor’ erop geschreven. In de laatste meditatie werd de keuze van welk kaartje weg moest, uit onze handen genomen. De begeleidster ging rond en nam één van de kaartjes weg. Wat bleef was ‘humor’. En achteraf gezien, voelde dat helemaal juist: laat mij maar lachend ten onder gaan!
De kracht van humor in moeilijke tijden is ongeëvenaard. Het relativeren van het leven door middel van een lach, zelfs in de donkerste momenten, is een blijk van veerkracht. Het betekent niet dat we de ernst van situaties negeren, maar eerder dat we een manier vinden om ermee om te gaan zonder te worden overweldigd door wanhoop.
In een wereld waar wanhoop soms lijkt te overheersen, herinner ik mezelf eraan dat er altijd ruimte is voor hoop en humor. In de woorden van Sjams van Tabriz: “Er is hoop in hoop en veel waar je om kunt lachen.” Zelfs in onze diepste verdriet is er een sprankje vreugde te vinden, een glimlach die de zwaarte van het bestaan kan verlichten.
Dus laat ons, te midden van alle uitdagingen die het leven ons biedt, niet vergeten om te blijven lachen. Laat humor onze metgezel zijn op de reis van het leven, een licht in de duisternis dat ons de weg wijst naar vreugde en veerkracht.
“Voor wanhoop is geen plaats. Als er nog twee ademtochten over zijn, is er in de eerste hoop, in de tweede schreeuw je het uit en dan is het achter de rug.”
“Je lacht nooit van verdriet. Dit gaat alle vreugde te boven.”